Հեղինակներ
Արա Ղազարյան
Դավիթ Ասատրյան
Շնորհատուներ
Նկարագրություն
Հետազոտության ընթացքում առաջադրվել են հետևյալ խնդիրները. 1) պարզել արդյո՞ք օրենսդրորեն առկա են քննիչ հանձնաժողովների գործունեության արդյունավետությունը երաշխավորող կանոններ և արդյո՞ք դրանք համապատասխանում են միջազգային լավագույն փորձին. 2) ի՞նչը պետք է բարելավել կամ փոփոխել քննիչ հանձնաժողովի արդյունավետությունը բարձրացնելու ուղղությամբ 3) արդյո՞ք խորհրդարանական հսկողության հիշյալ գործիքը կարող է փոխհատվել արդարադատության իրականացման գործունեությանը: Ուսումնասիրությունը ցույց տվեց, որ 2017 թվականից մինչ այժմ Ազգային ժողովում ստեղծվել է թվով 11 քննիչ հանձնաժողովներ, որոնցից միայն 2-ն են իրենց աշխատանքները ավարտել զեկույցով:
Հետազոտության մեջ հաշվի առնելով միջազգային փորձը և ներպետական կարգավորումները՝ առաջարկել ենք վերանայել քննիչ հանձնաժողով կազմելու կարգը, քանի որ ներկայիս կարգավորումներով խորհրդարանական փոքրամասնությունը հնարավորություն չունի գործարկել հանձնաժողովի գործունեությունը: Հանձնաժողովների ստեղծման և ապացույցների հավաքագրման գործընթացում խորհրդարանական մեծամասնության կողմից վետոյի իրավունքը կարող է իմաստազրկել փոքրամասնության կողմից քննիչ հանձնաժողովներ ստեղծելու և հանրային հետաքրքրություն ունեցող հարցերը քննելու իրավունքը:
